نشانک

رمان عامه پسند

هزار و یک کتاب قبل از مرگ

ایده بوک

رمان عامه پسند آخرین کتاب چارلز بوکفسکی، نویسنده امریکایی است که در آلمان به دنیا آمد. او مادری آلمانی و پدری امریکایی داشت. بوکفسکی چند ماه بعد از انتشار کتاب از دنیا رفت. حجم نوشته‌های ادبی بوکفسکی بسیار زیاد است اما بوکفسکی بیشتر از آنکه یک رمان‌نویس باشد، یک شاعر است. او هزاران شعر سرود و صدها داستان کوتاه و چندین رمان نوشته است. سردبیر مجله تایمز به چارلز بوکفسکی «ملک‌الشعرای فرودستان آمریکا» لقب داده است. ولی در واقع بزرگ‌ترین تحسین کنندگان بوکفسکی اروپایی هستند. مثلا ژان پل سارتر و ژان ژنه به او لقب بزرگ‌ترین شاعر آمریکا را داده‌اند.

بوکفسکی نویسندگی را ابتدا با داستان‌های کوتاه آغاز کرد. چند سال بعد به سرودن شعر روی آورد. نوشتن رمان را از سال ۱۹۷۰ شروع کرد. پیش از آن برای گذران زندگی در ادارهٔ پست کار می‌کرد. به پیشنهاد مدیرِ یک انتشارات کارش را رها می‌کند و مشغول نوشتن رمان می‌شود. ‌بوکفسکی به درخواست مارتین، مدیر انتشارات، یک رمان می‌نویسد تا حقوق صد دلاری‌اش قطع نشود.

بوکفسکی تقریبا در همه عمر ۷۳ ساله‌اش زندگی سخت و پرمشقتی داشت و گوشه‌ای از این زندگی سخت را در کتاب ساندویچ ژامبون که به نحوی اتوبیوگرافی خود اوست، آورده است. پیشنهاد می‌کنیم اگر به بوکفسکی علاقه دارید و قصد دارید رمان‌های او را بخوانید از کتاب ساندویچ ژامبون شروع کنید.

پشت جلد رمان عامه پسند نیز قسمتی از متن کتاب آمده است:

روز بعد باز دوباره برگشته بودم دفتر. احساس بیهودگی می‌کردم و اگر بخواهم رک حرف بزنم حالم از همه‌چیز به هم می‌خورد. نه من قرار بود به جایی برسم و نه کل دنیا. همه‌ی ما فقط ول می‌گشتیم و منتظر مرگ بودیم. در این فاصله هم کارهای کوچکی می‌کردیم تا فضاهای خالی را پر کنیم. بعضی از ما حتا این کارهای کوچک را هم نمی‌کردیم. ما جزء نباتات بودیم. من هم همین‌طور. فقط نمی‌دانم چه جور گیاهی بودم. احساس می‌کردم که یک شلغمم.

چند کتاب دیگر از بوکفسکی که در کافه‌بوک معرفی شده است عبارتند از:

رمان عامه پسند

این رمان را بهترین رمان چارلز بوکفسکی دانسته‌اند. بوکفسکی که بارها و بارها با مرگ دست‌وپنجه نرم کرده بود، در حال نوشتن رمان عامه پسند ناگهان متوجه می‌شود که به سرطان خون مبتلا شده است و بی‌تردید دیدگاهی که در این کتاب به مرگ دارد، تحت تأثیر بیماری‌اش قرار گرفته است. او در رمان عامه پسند، مانند اغلب آثارش به فقر و زندگی در محله‌های پایین پرداخته است. چیزی که قبل از خواندن توجه خواننده را جلب می‌کند، عبارتی‌ست که بوکفسکی کتاب را به آن تقدیم کرده: «تقدیم به بد نوشتن.»

نام اصلی کتاب pulp است. پالپ به روزنامه‌ها و مجلات زرد گفته می‌شود که هیچ ربطی به عامه‌پسند ندارد، اما مترجم کتاب، پیمان خاکسار، از اسم فیلم pulp fiction الهام می‌گیرد و این عنوان را انتخاب می‌کند. مترجم در مقدمه کتاب درباره عنوان آن چنین توضیح می‌دهد:

نام اصلی این کتاب پالپ – pulp – است. پالپ به مجلات بی‌ارزشی گفته می‌شود که معمولا روی کاغذ کاهی چاپ می‌شوند. همچنین به معنای مبتذل یا بازاری هم هست. مثلا ترجمه درست پالپ فیکشن – فیلم کوئنتین تارانتینو – داستان‌های مبتذل است که سلیقه ایرانی داستان عامه پسندش کرده. من هم به پیروی از همین سلیقه با ملاحظه پالپ را عامه پسند ترجمه کردم.

عامه پسند داستان زندگی کارآگاهی به نام نیکی بلان (Belane) است که برخلاف انتظار چندان زیرک و باهوش نیست. کارآگاهی که اگر این ویژگی‌ها را نداشت، بعید بود در رمان بوکفسکی جایگاهی داشته باشد.

بلان در ابتدای داستان به سفارش «بانوی مرگ» به دنبال شخصی به نام «سلین» می‌گردد. سلین نویسنده فرانسوی است که چند سال پیش مرده است اما بانوی مرگ اصرار دارد که بلان او را پیدا کند. در این میان، بانوی مرگ، با شخصیت‌پردازی بسیار قوی به خواننده معرفی می‌شود که در تمام داستان بلان را می‌پاید. وقتی سروکله‌ی بانوی مرگ پیدا می‌شود، بلان فکر می‌کند دارد می‌میرد، شاید همان دیدگاهی که بوکفسکی از مرگ داشته، در قالب شخصیت بلان عیان می‌شود.

بلان هم‌زمان مسئول رسیدگی به چند پرونده دیگر هم هست. مثلاً به دنبال کشف یک پرونده خیانت زن‌و‌شوهری‌ست. یا اینکه دنبال ‌چیزی با اسم مستعار گنجشک قرمز است، آخرین و اصلی‌ترین معمای کارآگاه بلان که اشاره‌ای به انتشارات بلک اسپَرو (گنجشک سیاه) نیز دارد که به بوکفسکی پیشنهاد می‌دهد کارش در اداره‌ی پست را رها کند و فقط بنویسد.

بلان کارآگاهی ناامید است، از آدم‌ها بیزار است، و فکر می‌کند مردمْ همه حقه‌های حقیر سر هم سوار می‌کنند. در قسمتی از کتاب در خیابان راه می‌رود و تعداد احمق‌های دوروبرش را می‌شمرد تا به خانه برسد! نیکی بلان معتقد است که:

همیشه یک نفر هست که روز آدم را خراب کند. البته اگر به قصد نابودی کل زندگی‌ات نیامده باشد. (رمان عامه پسند – صفحه ۱۱۳)

بلان آدم عجیبی‌ست، حتی خواب‌هایش هم عجیب است. دوستش او را دیوانه خطاب می‌کند، چون در تابوت‌ها به دنبال موجودات فضایی می‌گردد که در جسد مردگان مخفی شده‌اند و…

[ معرفی کتاب: رمان دسته دلقک‌ها اثر لویی فردینان سلین ]

رمان عامه پسند

درباره رمان عامه پسند

داستان پُر از جملات کوتاه و قابل تأمل است، گاهی طنز بسیار خوبی دارد و گاهی کاملاً تلخ است. Plot یا پی‌رنگِ داستان ساده اما عمیق است و دیالوگ‌ها در عین سادگی، مخاطب را به فکر وامی‌دارد.

شاید بوکفسکی کتاب عامه‌پسند را نوشته تا با آن در واپسین لحظات زندگی‌اش سرگرم شود. به گفته‌ی برخی منتقدین، بوکفسکی در عامه‌پسند دیدگاهی منفی‌تر از دیگر کتاب‌هایش دارد. خیلی‌ها او را در مجموع نویسنده‌ای «بدبین» می‌دانند، اما بوکفسکی «واقع‌بین» است و این امر در آثارش کاملاً نمایان است. بوکفسکی با نوشتن به آرامش درونی می‌رسد که قطعاً با بداندیشی یا نگرش منفی میسر نخواهد شد؛ چنان‌ که در قسمتی از کتاب شعر سوختن در آب غرق شدن در آتش به‌وضوح به آن اشاره کرده است:

نوشتن آخرین روان‌پزشک است
مهربان‌ترین خدا بین تمام خدایان است
نوشتن مرگ را می‌تاراند، ترکت نمی‌کند
و‌ نوشتن می‌خندد
بر خودش
بر رنج

آخرین توقع است
آخرین تفسیر
نوشتن تمام این‌هاست

بوکفسکی در زندگی و در نوشته‌هایش زشت است، یا چیزی شبیه به این، بددهن است، عاشق نوشیدن الکل است، کارهای بیهوده زیادی انجام می‌دهد، از مردم گریزان است و خیلی از موارد بیخود دیگری را هم در وجود خود دارد. اما با همه این موارد، بوکفسکی خود واقعی‌اش را نشان می‌دهد. نگران قضاوت‌های دیگران نیست و تحت هیچ شرایطی به دنبال ظاهر سازی نیست. در حقیقت کوچکترین اهمیتی برای دیگران قائل نیست و همین واقعی بودن است که او را تا این اندازه جذاب می‌کند.

ادبیاتی هم که بوکفسکی در مجموعه آثارش استفاده کرده، ادبیات عجیب و مخصوصِ خودش است. او در به کار بردن کلماتْ هیچ پروایی نداشت، در پرداختن به دغدغه‌هایش رک‌وراست بود، می‌نوشت اما تند و صریح‌، قلمش انتقادی بود و در نوشته‌هایش رگه‌هایی از انزجار حس می‌شد. به همین دلیل موردِ انتقاد بسیاری از نویسندگان و تحلیل‌گران قرار گرفت. اما با همین سبک خاص که آن را «رئالیسم کثیف» نامیده‌اند، محبوبیت زیادی بین مردم پیدا کرد. کتاب‌هایش به ده‌ها زبان مختلف ترجمه شده‌اند و او را یکی از مؤثرترین نویسندگان زمان خودش می‌دانند.

به طور کلی نیز می‌توان گفت، آدم‌ها در برخورد با نوشته‌های بوکفسکی دو دسته‌اند: افرادی که عاشق نوشته‌های او هستند و افرادی که به هیچ عنوان با نوشته‌های او ارتباط برقرار نمی‌کنند. رمان عامه پسند به عقیده من، که جزء دسته اول محسوب می‌شوم، یک کتاب فوق‌العاده به سبک زیبا و خاص بوکفسکی است. رمانی که در سرتاسر آن نوشته‌هایی وجود دارد که شما را در خود غرق می‌کند و بسیاری از جملات بوی مرگ را می‌توان احساس کرد.

در رمان عامه پسند با کارآگاهی طرف هستیم که هم از دنیای اطراف خود ناراضی است و هم از دنیای درون خود. با کارآگاهی طرف هستیم که خود را شلغم می‌داند و آدم‌های این دنیا را غمگین و افسرده تلقی می‌کند. تصویر روی جلد رمان نیز یک هفت تیر است که در رمان بارها به آن اشاره می‌شود. این هفت تیر در واقع قدرت کارآگاه بلان است که هرجا و در هر موقعیتی وقتی احساس خطر می‌کند یا می‌خواهد برتری خود را ثابت کند به آن روی می‌آورد. هفت تیری که بعضی مواقع به کار می‌آید و بعضی مواقع جان قربانی‌های فضایی او را نمی‌گیرد!

پیشنهاد می‌کنم اگر شما هم جزء دسته اول هستید و از رمان‌های بوکفسکی لذت می‌برید، این کتاب را به عنوان آخرین اثر بوکفسکی بخوانید و تا می‌توانید از آن لذت ببرید.

چاپ اول این کتاب در نشر چشمه اشکالاتی در ترجمه داشته که در چاپ‌های جدید تا حدودی برطرف شده است، اما باید بدانید که کتاب‌های بوکفسکی معمولا با سانسور زیادی همراه است!

[ معرفی کتاب: رمان اتحادیه ابلهان – نشر چشمه ]

رمان عامه پسند اثر بوکفسکی

جملاتی از کتاب عامه پسند

من بااستعداد بودم. یعنی هستم. بعضی وقت‌ها به دست‌هام نگاه می‌کنم و فکر می‌کنم که می‌توانستم پیانیست بزرگی بشوم. یا یک چیز دیگر. ولی دست‌هام چه‌کار کرده‌اند؟ یک‌جایم را خارانده‌اند، چک نوشته‌اند، بند کفش بسته‌اند، سیفون کشیده‌اند و غیره. دست‌هایم را حرام کرده‌ام. همین‌طور ذهنم را. (رمان عامه پسند – صفحه ۱۶)

چیزی که می‌توانم به شما بگویم این است که میلیاردها زن روی زمین زندگی می‌کنند. درسته؟ بعضی‌هایشان خوب‌اند. خیلی‌هایشان زیادی خوب‌اند. ولی گاه‌گداری طبیعت تمام حقه‌هاش را به‌کار می‌بندد تا زنی ویژ بسازد، زنی باورنکردنی، منظورم این است که نگاهش می‌کنی ولی نمی‌توانی باور کنی. همه‌ی حرکاتش مثل موج زیباست و بی‌نقص. مثل جیوه، مثل مار. مچ پایش را می‌بینی، بازویش یا زانویش را. تمامشان در کلیّتی بی‌نقص و باشکوه به‌هم آمیخته‌اند. با چشمانی خندان و زیبا، دهانی خوش‌حالت و لب‌هایی که انگار هرلحظه منتظرند تا به خنده بر درماندگی‌ات باز شود. این‌جور زن‌ها می‌دانند که چطور باید لباس پوشید. موهایشان هوا را به‌آتش می‌کشد. (رمان عامه پسند – صفحه ۷۳)

صبر کردیم و صبر کردیم. همه‌مان. آیا دکتر نمی‌دانست یکی از چیزهایی که آدم را دیوانه می‌کند همین انتظارکشیدن است؟ مردم تمام عمرشان انتظار می‌کشیدند. انتظار می‌کشیدند که زندگی کنند، انتظار می‌کشیدند که بمیرند. توی صف انتظار می‌کشیدند تا کاغذتوالت بخرند. توی صف برای پول منتظر می‌ماندند و اگر پولی در کار نبود، سراغ صف‌های درازتر می‌رفتند. صبر می‌کردی که خوابت ببرد و بعد هم صبر می‌کردی تا بیدار شوی. انتظار می‌کشیدی که ازدواج کنی و بعد هم منتظر طلاق‌گرفتن می‌شدی. منتظر باران می‌شدی و بعد هم صبر می‌کردی تا بند بیاید. منتظر غذاخوردن می‌شدی و وقتی سیر می‌شدی باز هم صبر می‌کردی تا نوبت دوباره به خوردن برسد. توی مطبِ روان‌پزشک با بقیه‌ی روانی‌ها انتظار می‌کشیدی و‌ نمی‌دانستی آیا تو هم جزء آنها هستی یا نه. (رمان عامه پسند – صفحه ۹۸)

مشکلات و رنج تنها چیزهایی هستند که یک مرد را زنده نگه می‌دارد. یا شاید هم اجتناب کردن از مشکلات و رنج. خودش کاری تمام‌وقت است. بعضی وقت‌ها آدم موقع خواب هم آسایش ندارد. آخرین خوابی که دیدم این بود که زیر یک فیل خوابیده‌ام. (رمان عامه پسند – صفحه ۱۰۲)

روی‌هم‌رفته در زندگی‌ام نمایش بدی نداشتم. شب‌ها در خیابان‌ها نخوابیده بودم. البته کلی آدم خوب بودند که در خیابان می‌خوابیدند. آن‌ها احمق نبودند، فقط به‌درد نیازهای تشکیلات زمانه نمی‌خوردند. نیازهایی که مدام تغییر می‌کردند. این توطئه‌ی شومی بود. اگر قادر بودی شب‌ها در رخت‌خواب خودت بخوابی خودش پیروزی پرارزشی بود بر قدرت‌ها. من خوش‌شانس بودم، ولی بعضی از حرکت‌هایی که کردم، خیلی هم بدون فکر نبودند. روی‌هم‌رفته دنیای واقعا وحشتناکی بود و بعضی وقت‌ها دلم برای تمام آدم‌هایی که درش زندگی می‌کردند می‌سوخت. به جهنم. ودکا را درآوردم و جرعه‌ای نوشیدم. اغلب بهترین قسمت‌های زندگی اوقاتی بوده‌اند که هیچ‌کار نکرده‌ای و نشسته‌ای درباره‌ی زندگی فکر کرده‌ای. منظورم اینست که مثلا می‌فهمی که همه‌چیز بی‌معناست، بعد به این نتیجه می‌رسی که خیلی هم نمی‌تواند بی‌معنا باشد. چون تو می‌دانی بی‌معناست و همین آگاهی تو از بی‌معنا بودن، تقریبا معنایی به آن می‌دهد.می دانی منظورم چیست؟ بدبینی خوش‌بینانه. (رمان عامه پسند – صفحه ۱۴۸)

تمام غم دنیا در دلم ریخته و روی صندلی نشسته‌ام و لیوان پنجم هم کنار دستم است. تلویزیون را روشن نکردم. به این نتیجه رسیده‌ام که وقتی حال آدم بد است این حرام‌زاده فقط حال آدم را بدتر می‌کند. یک مشت چهره‌ی خالی از روح که پشت‌سر‌هم می‌آیند و می‌روند و تمامی هم ندارند. احمق پشت احمق، احمق‌هایی که بعضاً مشهور هم هستند. (رمان عامه پسند – صفحه ۱۶۴)

پرسیدم: «چه‌طور شما عوضی‌ها می‌تونید این‌قدر بی‌احساس باشید؟» جانی گفت: «ساده‌ست، ما همین‌جوری به‌دنیا اومدیم.» (رمان عامه پسند – صفحه ۱۹۶)

مشخصات کتاب

  • رمان عامه پسند
  • نویسنده: چارلز بوکفسکی
  • ترجمه: پیمان خاکسار
  • انتشارات: چشمه
  • تعداد صفحات: ۱۹۸
  • قیمت چاپ دهم – پاییز ۱۳۹۵: ۱۵۰۰۰ تومان

👤 نویسنده مطلب: آزاده رمضانی

نظر شما در مورد رمان عامه پسند چیست؟ لطفا اگر این کتاب را خوانده‌اید، حتما نظرات ارزشمند خود را با ما در میان بگذارید. از میان کتاب‌های بوکفسکی کدام اثر او را بهترین می‌دانید؟


» معرفی چند کتاب خوب دیگر:

  1. رمان سفر به انتهای شب
  2. رمان خوشه‌های خشم
  3. رمان ناتور دشت
فیسبوک توییتر گوگل + لینکداین تلگرام واتس اپ کلوب

نقد و بررسی کتاب

قلم نویسنده

8

ترجمه و ویراستاری

5

تاثیرگذاری و جذابیت کتاب

7

مشخصات ظاهری و قیمت

8

امتیاز شما به مطلب

دوست داشتم: 1047
دوست نداشتم: 358
میانگین امتیازات: 2.92

چاپ کتاب

81 دیدگاه در “رمان عامه پسند

سلام ، من دنبال یک کتاب میگردم که تنها نصف صفحه ازش رو دارم ، شبیه ب آثار مارکز هست و نمیدونم هم اسمش چیه!
او را در طبقه دوم عمارت مرده پیدا کردند ، خون پاشیده بود ب دیوار و کنار جسد نویسنده یک هفت تیر کالیبر چهل و چهار و یک بطر ویسکی پیدا کردند!!!!!!!
این قسمتی از کتابه توروخدا اگه می‌دونید معرفی کنید قیمتشم مهم نیست

با سلام. دوستان راهنمایی کنید که این کتاب یا هر کتاب دیگه ای رو از کجا بفهمم بهترین ترجمه و انتشاراتش چی هست که بخونم. ممنون لطفا راهنمایی کنین.

مشخصات هر کتاب رو در پایین مطالب درج می‌کنیم دوست عزیز.

سلام. البته همه کتاب را نخواندم. خلاصه کتاب را که خواندم، حس خوبی نگرفتم، انگار نویسنده خودش مشکل داره و حالش خوب نیست و این حال بد را میخواد به خواننده هم منتقل کنه و…لذا برای مطالعه توصیه نمیشه !!

اولین کتابی بود که ار چارلز بوکوفسکی خوندم.
کتاب خوبی بود پر از نکات و جملات جالب که من همه رو توی دفترم یادداشت کردم.
هر نویسنده و هر کتابی با سبک خودش پیش میره.
من فکر می کنم کسی که کتابخون هست باید همه سبک ها رو بخونه
من یک روزه کتاب رو تموم کردم.
از داستانش
از طنزی که در داستان نهفته بود
لذت بردم
حتی یه جاهایی خندیدم
به نظرم ارزش خوندن داشت و توصیه می کنم به همه کتابخون های عزیز که این کتاب رو بخونن.
هر کتابی قطعا نکته ای برای آموختن داره.

“من بااستعداد بودم. یعنی هستم. بعضی وقت‌ها به دست‌هام نگاه می‌کنم و فکر می‌کنم که می‌توانستم پیانیست بزرگی بشوم. یا یک چیز دیگر. ولی دست‌هام چه‌کار کرده‌اند؟ یک‌جایم را خارانده‌اند، چک نوشته‌اند، بند کفش بسته‌اند، سیفون کشیده‌اند و غیره. دست‌هایم را حرام کرده‌ام. همین‌طور ذهنم را. ”

فقط همین بند یک دنیا حرف با خودش داره.

دست هایم را حرام کرده ام
همینطور ذهنم را

تشکر ویژه از کافه بوک عزیز

این کتاب نه آنچنان قوی هست که بگیم میشه مقایسش کرد با رمان های نویسندگان بزرگ ونه آنچنان کوچک که بگیم ارزش خوندن ندارد داستان دارای حفره های زیادی هست که باعث میشه بعضی افراد دوسش نداشته باشند مثلاً حضور فضاییها در داستان که به علت ساده و پیش پا افتاده و کلیشه ای هست و بیان میکنند خودشون که ما به زمین آمدیم در سیاره خودمون جمعیت خیلی زیاده و می‌خواهیم به زمین نقل مکان کنیم اما با یک دلیل پیش پا افتاده تر از زمین میرند اونم چیزی نیست جز یه صحبت پیش پا افتاده تر و کلیشه ای تر که بیان می کنه چون شما خیلی آلودگی درست می کنید با هم رفتار درست نیست و از این جور موارد ، به همین سادگی و پیش پا افتاده گی یه سری آدم فضای میان تو داستات و بدون بهره برداری کافی از داستان خارج میشن .
این کتاب کتابی هست که وقتی می خونید دوست دارید تا آخر ادامه بدید ولی خوب این حفره های داستانی میشه که ارزش کتاب نسبت به کتاب های رمان نویسان بزرگ در درجه پایین تری قرار بگیرد

عاشق این کتابم بی نظیره
و واقعا دوست نداشتم تموم بشه

ببینید دوستان حقیقت امر اینه که نوع شخصیت سازی و ادبیات و طنز این کتاب به گونه ای که امکان نداشت بشه ترجمه و لحن نزدیک به اثر بوکوفسکی در ایران چاپ بشه به همین دلیل متاسفانه پیمان خاکسار عزیز ترجمه ای تحویل خواننده میده که شباهتی به نوع نگارش بوکوفسکی نداره بلکه صرفن همون خط داستانی رو داره طی میکنه.
تو ترجمه های فارسی یه ترجمه از کتاب به شکل غیر رسمی و با نام مستعار منتشر شده توسط آرش یگانه که ترجمه خوبی هست و چون دغدغه مجوز نداشته تونسته اثری نزدیک به اثر اصلی ارائه بده.

من راستیتش دوسش نداشتم شاید به عنوان اولین کتاب از بوکوفسکی نباید این کتاب انتخاب میکردم ولی این کتاب پر از دیالوگای خوبه و اینکه تم کتاب واقعا افسرده هست و برای شرایط اون موقع من خیلی مناسب نبود

واقعا نمیتونم تصمیم بگیرم که از این کتاب خوشم اومده یا خوشم نیومده …. ولی در کل ب نظرم ارزش یک بار خوندن رو داره

کلا کتابای بوکسفکی خوبه(به شرطی که ازش انتظار داستایوفسکی وتولستوی نداشته باشین) و خنده دار و را حت هم هست.
البته با اینکه میگن این کتابش بهترین کتابشه ولی به نطر من کتاب هالیوودش بهتره

طنزش خوبه و اینکه آخرش رو خوب گفته که انتظار نداشت بهش شلیک کنن و اون بمیره …جملات خوبی هم توش بود ..ولی ب نظرم کتابای بهتری هم وجود دارن.

الان اسپویل بود ؟

اگه با ترجمه فارسی حال نکردین مطمئن باشین زبان اصلیش کاری میکنه ک دلتون نخواد هیچ کتابی با ترجمه فارسی بخونید.

واقعا درک نمیکنم کسی که میگه بهترین کتابی بود که خوندم چه کتابایی خونده که این بهترینش بوده
واقعا مزخرف بود چرت پرت و پلا اخه چطور میگین این شبیه بوف کور صادق هدایته وایییییی چیو با چی مقایسه میکنین
حیف زمانی که برای این گذاشتم

من این کتابو اصلن پیشنهاد نمیکنم به هیچکس. من شعرای چارلز بوکوفسکی و دوس دارم ولی این کتابو دوس نداشتم. چیزی از نظر محتوایی به من اضافه نکرد.

کتاب عامه پسند رو االان تموم کردم و باید بگم که خیلی سخته که عاشق این کتاب نشد.کتابی با قلم روان و ترجمه ای خوب.توی این کتاب به خوبی از نشانه ها استفاده شده و همپنین طنز تلخی که توش به کار رفنه واقعا لبخند تلخی رو روی لباتون میاره.شخصیت بلان به خوبی با توجه به رفتارهاش شرح داده شده و دیدگاهی که به زندگی داره خیلی خوب به خواننده نشان داده شده.واقعا پیچیدگی هایی که ایجاد میکنه توی هر کیس کاریش جالب هست که در زمان حل اونا واقعا لذت میبرنین.پایان کتاب عالی بود و چیزی بود که نمیشد پیشبینیش کرد.واقعا اینقدر کشش داشت برای من و جذاب بود که دو روزه تمومش کردم.بعضی از دوستان در مورد پوچگرایی کتاب نوشته بودند که باید بگم بعضی مواقع لازم جنبه های بد زندگی هم ببینیم تا روی خوب زندگی رو عمیق تر درک کنیم و این کتاب این کار رو بسیار عالی انجام میده.پیشنهاد میکنم این کتاب رو بخونید و ازش لذت ببرید

خوببود البته خیلی خوببود اما حس میکنم تو دوره ی بدی از زندگیم خوندمش
اگه تو حالت یکم نا امید یا افسرده هستید پیشنهاد میکنم خوندن این کتابو تعویق بندازید

موافقم باهاتون😊

سلام ….کتاب خیلی قشنگی بود من وقتی شروعش کردم نتونستم کنار بزارمش کشش زیادی داره ،البته هر کسی این سبک نوشتتن رو دوس ندار

از متن کتاب ، جاهایی که خیلی واسم جالب بود :

“..مثلا می‌فهمی که همه‌چیز بی‌معناست، بعد به این نتیجه می‌رسی که خیلی هم نمی‌تواند بی‌معنا باشد،چون تو میدانی که بی‌معناست و همین آگاهیِ تو از بی‌معنا بودن تقریباً معنایی به آن میدهد.”

“..تعریف محله‌ی خوب: جایی که وسعت نمی‌رسد در آن زندگی کنی.”

منظورش از “گنجشگ قرمز” سرطان خونش بوده ؟

(با اینکه سانسور های زیادی میشه ولی بازم به نشر چشمه)

شاید در زمان خودش کتاب عجیبی بوده. امروزه همه جا و همه کس این حرفها رو میزنند و زیاد میشنکیم از پوچی و بی معنایی و افسردگی…
در مجموع روان بود و نکته تامل برانگیز جدیدی نداشت

به نظرم کتاب خوبیه. ارزش خوندن داره. جملات تامل برانگیز و تاثیر گذاری داشت اما بستر داستانی که این حقایق رو می گفت ضعیف بود.

چهل صفحه خوندم ولی ارتباطی باهاش برقرار نکردم،

سلام .من این کتابو الان تموم کردم .بنظرم واسه کسی مثل من که تازه با افسردگی دست و پنجه نرم کرده اصلا مناسب نیست .سراسر موج منفی حرف از مرگ و پوچی دنیا !

سلام. چهار اثر فلورانس را مطالعه کنید

به نظر من کتاب عالی بود من تازه خوندمش

من ۵۰صفحه ابتدای کتاب رو خوندم ولی زیاد به دلم نچسبید به نظرم بیشتر سلیقه ایه ولی رمان هایی مثل جز از کل رو همه دوست دارن .
قست ها ی مهم کتاب عامه پسندرو هم از این سایت خوندم و تصمیم گرفتم که به جای بقیه این کتاب سراغ کتاب دیگه ای برم و وقتم رو صرف یاد گرفتن از رمانی با کلمات زیباتر کنم ممنون از سایت خوبتون
به قول برنامه کتاب باز امیدوارم یه روزی برسه که ایران آمار بیشترین مطالعه رو در کل دنیا داشته باشه

منظور از آدم فضایی‌ها چی بود؟

منم خوندمش ولی ازش خوشم نیومد

من که موقع خوندن حس میکردم واقعا نویسنده تو حال خودش نبوده و این کتاب رو نوشته، جز پوچی، (مشروب سیگار همیشگی) و از هم گسیختگی معنا و متن چیزی از این کتاب ندیدم. بیشتر شبیه دفترچه خاطرات یه آدم مضخرف و بدرد نخور بود تا یه کتاب، تعجب می‌کنم که چقدر تو پیجای کتاب و کانالااز این کتاب تعریف و تمجید میکنن، حس میکنم واقعا اسم بعضی از کتاب ها ک واقعا حتی ارزش خوندنم ندارن داره بیخود بزرگ و معروف میشه، شاید این کتاب ها برای فرهنگ های بیگانه پوچ گرا جالب باشن ولی شما هرگز توی فرهنگ و طرز فکر اصیل ایرانی اینچنین عقایدی را نمیبینید

زیاد جذاب نبود و شبیه رمان نبود اما میشد تمتمش کرد

قابل مقایسه با جزء از کل نیست .دلیلی ندارد که ترجمه های یک مترجم و آثار یک نویسنده همه خوب باشند بنظر من تعبیر های طنز سیاه و طنز فلسفی تعابیری است که بعضی از خواص برای آن بکار برده اند بهتر است که مترجم وقت خود را صرف کتاب های دیگری بکند اعتبار مترجم با این نوع اثر خدشه دار شده است.اگر آقای خاکسار صلاح دیدند یا جواب بدهند یا حضوری با ایشان صحبت میکنم بهر حال وقت خواننده ها بیشتر از اینها ارزش دارد .

هنوز تمومش نکردم ولی خیلی دوستش دارم و از طنزش خیلی لذت می برم. بخوبی میتونم تصور کنم صحنه ها رو. از حق نگذریم ترجمه پیمان خاکسار بی نظیره. جز از کل هم عالی بود. هر دو جز کتاب هایی خوبی هستن که خوندم.

من که خیلی از بوکفسکی خوشم اومد
واقعا مسحور داستان شدم .
چقدر جذاب بود
چه خوووووب بود
چقدر جاها میشد با اون توصیفات عجیب غریب خندید
و زمانی که متوجه شدم شخصیت نیکی بلان کاراگاه داستان یه جورایی شخصیت خوده بوکفسکی بوده به کلی شگفت زده شدم 💜💜💜💜💜💜💜

سلام. مثل اینکه یه ترجمه ی جدید از آرش یگانه بدون حذفیات ترجمه شده. که اسم رمان پالپ هست.
اگر بگید کدوم انتشارات ممنون میشم.

با هالیوودش بیشتر حال کردم، طنز سیاهش همه جا مشهوده، یه آدم دایم الخمر بی هدف، نماد پوچی و بی ثمری زندگی امروزی

وقتی از دنیا اونقدر انتظارات بزرگ داری ، دنبال چیزایی می گردی که انتظاراتت رو برآورده کنه .
ولی کافی درک کنی که همه چیز فقط یه بازی ساده است که بعضی ها قواعدش رو فهمیدن
و حالا که قراره برات بازگو کنن ،
انتخاب با توئه که ازشون استفاده کنی
یا ازشون متنفر بشی ‌.
این انتخاب هم فقط شامل حرفاشون میشه
نه شخصیت اشون یا سبک زندگی یا …
کتاب خوب بود یا بد ‌…
فرقی نداره .
مهم اینه که فضای خالی رو خوب پر می کنه !

توی “ناتور دشت “ خونده بودم کتاب خوب کتابیه که ادم دوست داشته باشه به نویسنده ش زنگ بزنه باهاش صحبت کنه ..
اولین کتابی بود که از بوکوفسکی میخوندم و دوست داشتم بهش زنگ بزنم

من نمیگم کتاب بدی بود اما من بقول خودتون جزء اون دسته ای هستم که اصلا ارتباط برقرار نکردم… همه چیزش بنظرم بی معنی میومد اصلا لذت نبردم ازش
ولی برخلاف گفته شما، من شخصا عاشق جزء از کل ام و چندین بار خوندمش
اما نتونستم عامه پسند رو درک کنم

سلام
بیشتر متن های شما یه معرفی کتابه، اگر نقد هم بهش اضافه کنید بهتره به نظرم
به نظرم بوکوفسکی تو این کتاب بیشتر به نقد کردن رمان های پلیسی پرداخته.
اگر دوستان نظرات دیگه ای دارن خوشحال میشم بگن

خیلی خوب بود
من که خیلی خوشم اومد
یه جورایی دلم نمیخواست تموم بشه
میخواستم همینطوری تو اون دنیا و حال و هوا باقی بمونم.

کتابی بی معنی و پر از خزعبلاته روان پریشانه که سعی شده به اصرار نماد هایی در اون گنجاده بشه و پر از دیدگاههای تکراریه

بهترین کتاب ی بود که خوندم بسیااااااار پر معنا برای هر کسی که بتونه داستان رو درک کنه میتونه معنای زندگی رو در هر لحظه و شرایطی که قرار داره بفهمه یا بسته به درک خود هر فرد معنایی در زندگی خودش پیدا بکنه . پایان داستان فوق العاده بود بهتر از این نمیشد این داستان رو تموم کرد این نویسنده فوق العادست ساندویچ ژامبون رو پیشنهاد میکنم به دوستان

عالی بود و بنظر من بخاطر خاص بودن کتاب هر کسی از خوندنش لذت نمیبره

اصلا خوشم نیومد و ار وقتی که براش گذاشتم ناراحتم…پر از چرت و پرت های یک انسان روان پریش

خیلی افتضاح بود ،واااقعا افتضاح ،اصلا ارزش زمان گذاشتن نداشت
انصافا که خود نویسنده بهترین اسمو گذاشته ،بی ارزش

ترجمه ای که ازش وجود داره خوبه یا بهتره زبان اصلیشو خوند؟

بدون شک اگر بتوانید کتاب زبان اصلی را بخوانید بهتر است.

بنظر من کتاب با وجود تمام از هم گسیختگی یه انسجام قوی داشت و سیاه ترین قسمتهای ذهن یک انسان رو که بیشتر وقتها همه ی ما نادیده اشون میگیریم تو تک جمله هایی عجیب به چالش میکشه من کتاب رو دوست داشتم و مخصوصا پایان کتاب که غافلگیر کننده بود برام

راستش من خیلی متوجه نشدم

شاید رمان سنگین و عمیقی باشه
جمله هایی داشت که انگار خود این نویسنده خلقشون کرده بود
و خاص بود ، اینی رو که من خوندم ترجمه سروش تائب چوبری بود ,انتشارات سفیر قلم
ولی اگه قرار باشه یه بار دیگه بخونمش قطعناً با این مترجم نخواهد بود

ا

اصلا خوشم نیومد.کتابی است مشتمل از کلی پرت و پلا که یک جا جمع شده.

رمان جالب و دوست داشتنی هست. سبک نوشتاری نویسنده رو دوست دارم. از شخصیت پردازیش هم خوشم اومد. همه اجزا رو خوب کنار هم گذاشته. جزو رمان هایی هست که شخصیت خاصی باید داشته باشید تا خوشتون بیاد.

ارزش خوندن نداشت. از مقدمه کتاب تصور کردم فروتنی نویسنده رو داره نشون میده اما متوجه شدم واقعا همینقدر کتاب بدیه!

بسیار کتاب بذی بود به نظرم من عادت دارم هر کتابی رو که شروع می کنم به انتها برسونم و خوندن این کتاب برام مثل خوردن یک داروی تلخ بود. داستان از هم گسیخته و بی هدف و مفهوم. که نه تونسته بود از فضای سورئالش برای آفرینش یک مفهوم و فضای به خصوص اسفاده کنه نه رئال بود تا بتونه آدم رو به تعمق واداره. خیلی از کتاب ها هستن که خط داستانی خاص و پر کششی ندارن ولی ادبیاتشون آدم رو مسحور می کنه ولی این کتاب از این عنصر هم تهی بود

گاهی با چند تا میخو چکشکاری میشه یکاری کرد اگر چه تیرو تخته ها محکم نباشه

جزوه کتابهایی که نتوتنستم تا انتها بخونم….

نمیدونم چی بگم که منصفانه باشه.
قلم بوکوفسکی رو دوست داشتم خیلی و این که تو جملات کوتاه منظورشو خوب میرسونه.
نویسنده ی باهوشیه.
اما این طنز عجیب و غریب امریکایی و در کنارش پوچی ک ی جور بستر متن بود برام ملموس نبود زیاد.
قطعا ارزش خوندن داره فقط سعی کردم زیاد غرقش نشم.
(این قدرتو داره که کاملا غرق کنه ادمو)
ی جورایی کتمان حقیقت تلخ زندگی.
ناامیدی و استیصال رو میشه خوب توصیف کرد با کلمات و ابراز عقاید اما کاراگاه این قصه خود خود ناامیدیه. هر کاری که میکنه داره داد میزنه ک وقتی که قرار نیست چیزی درست بشه پس مهم نیس ، به درک!
نوسانات روحی رو هم خوب بیان میکنه.
فک میکنی اوضاع رو به راهه اما چند ثانیه یا دقیقه یا ساعت بعد زندگی صدات میزنه و میگه هی! زیادم شکمتو صابون نزن.
چقدرم زود خوندمش. چند ساعت فقط.
ی بار دیگه هم دوست دارم بخونمش.
خوب بود

سلام.
من سوالی داشتم در مورد این کتاب که آیا این اثر شببه باشگاه مشت زنی هست؟

شبیه از چه لحاظ؟
در کافه بوک کتاب باشگاه مشت زنی را هم معرفی کرده ایم. لطفا برای پیدا کردن سوالتون قسمت هایی از متن دو کتاب را با هم مقایسه کنید.

تقریبا سبک بوف کور صادق هدایته، برخلاف دوستان من متحیر شدم از اینهمه شکوه

کتاب پایان باز داره ؟ چون واقعا از داستان و فیلم های پایان باز متفرم تصمیم به خرید کتاب دارم به شزطی که داستانش سرانجام داشته باشه

سلام.ببخشید من این کتاب رو خواستم سفارش بدم تو بقیه سایت ها رمان عامه پسند ۱۹۸ صفحه است اما تو خود سایت نشر چشمه هستش ولی تعداد صفحاتش ۳۰۲ هست….کدومشون بهتره ؟؟؟

سلام.
بعید می دونم کتاب عامه پسند ۳۰۲ صفحه باشه، احتمالا با کتاب دیگه ای اشتباه گرفتید.
عامه پسند با ترجمه خاکسار بهترین ترجمه هستش که فقط هم نشر چشمه ارائه می کنه.

یه سردرگمی خوبی تو عامه پسند هست که نمیدونم آیا این کتاب انقدر عمیقه که شاید من متوجه نوشته هاش نشدم یا اینکه به همین سادگی و مزخرفی بود که خوندم . داستانش پر نبود ولی خیلی از حرفاش قابل تامل بود .

قلم بوکفسکی فوق العادس و یکی از نویسنده های محبوب منه چون هرچی به ذهنش میاد رو می نویسه و اصلا سعی نمیکنه دنبال کلمات قلمبه سلمبه بگرده…و اینکه با سانسور های که در ایران رو این کتاب انجام میشه زیاد نمیشه متوجه شخصیت واقعی هنک شد. به نظرم پیمان خاکسار بهتر میتونه منظور بوکفسکی رو برسونه و میتونم بگم یکی از بهترین مترجم های آثار بوکفسکیه…این کتابم واقعا فوق العاده و خیلی خوبه پیشنهادش میکنم😍

پیشنهاد نمیکنم که خونده بشه چون تو همین زمان میشه کتابهای خیلی خوبی رو مطالعه کرد ولی من که دیگه خوندمش و تقریباً همونی بود که انتظار داشتم . بوکفسکی یه ادم دیوونه مزخرف که نمیشه دوسی نداشت 😅خب از این که خوندم پشیمان نیستم ولی واقعاً بد نوشته شده بود و بدون انسجام و …
خود بوکفسکی هم در ابتدای کتاب نوشته : تقدیم به بد نوشتن.

من رمان عامه پسندوتوگوگل سرچ کردم وازاون روخوندم قسمتهای خیلی کمی.اما واقعا عالیه.حیلی بالاتره بهترین رمانیه ک میخوام توقفسه کتابام بین رمانای دیگه م داشته باشمش.

من از این کتاب خوشم نیومد

سلام؛ خیلی جالب بود ممنونم؛ یک سریالی با داستان کارآگاه بلان سال ۲۰۱۶ ساخته شده بود که پیمان معادی هم توش بازی میکرد.

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *