رمان دختر گمشده پرفروش ترین رمان دوسال متوالی ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ نوشته گیلین فلین که توسط آرش خیروی ترجمه و در سال ۱۳۹۴ از نشر ملیکان منتشر شده است.
گیلین فلین نویسنده و فیلم نامه نویس آمریکایی ست از بین سه آثارش ،دختر گمشده شناخته شده تراست و برای این رمان چندین جایزه از جمله نامزد گرفتن گلدن گلوب شده است.
می توانید از طریق این لینک معرفی رمان دختر گمشده را در وب سایت رسمی نویسنده بخوانید.
موضوع رمان دختر گمشده چیست؟
رمان دختر گمشده، ژانر داستانی مهیج و رمزگونه دارد.
رمان به صورت فصل بندی شده از ابتدا شروع میشود که هر فصل از زبان یکی از شخصیت های داستان (نیک دان و ایمی دان) است.
داستان با گم شدن ایمی دان شروع میشود و طی تحقیقات پلیس مظنون اصلی مثل اکثر حوادت اینچنینی همسر فرد است اما در این داستان ماجرا طور دیگری چیده شده است.
نظر کافه بوک در مورد این کتاب
نیک دان وایمی دان؛ دو شخصیت اصلی داستان، دستان شمارا میگیرند و میبرند وسط زندگیشان!
زندگی که تنها خودشان می دانند چرا تبدیل شده است به پرفروش ترین رمان سال. شما لابه لای پیچ های این رمان سرگشته ای هستید که با هر فصل به یک جهت میروید ولی نهایتا همه چیز روشن میشود و هیجانتان در انتها یقینا بی نهایت لذت بخش و دیدنی است.
در این رمان، شما زن و شوهری را میبینید که هر کدام به نحوی با زندگی مشترکشان که مدتهاست دچار روزمرگی و عادت شده است کنار می آیند. یکی با خیانت ودیگری با انتقامی سخت. اما قهرمان این داستان ایمی است. زنی که هم میشود دوستش داشت و هم میشود از او ترسید.
رمان دختر گمشده را به چه کسانی پیشنهاد می کنیم؟
حتی اگر با خواندن رمان های آگاتا کریستی ذوق زده نمیشوید، حتی اگر حوصله خواندن یک رمان پلیسی هیجان آور پانصد صفحه ای را ندارید این کتاب را بخوانید!
دختر گمشده قابلیت پیشنهاد دادن به هر شخصی با هر سن وسالی را دارد.
کشف کردن برای همه آدمها لذت بخش است.
و پیشنهاد ویژه من این است که قبل از خواندن کتاب ابدا فیلمی که از این رمان اقتباس شده به کارگردانی دیوید فینچر و با بازی بن افلک را نبینید.
قسمت هایی از کتاب
به خانه می روم و مدتی را به گریه کردن می گذرانم. تقریبا سی ودوسالم شده است. سن زیادی نیست،خصوصا در نیویورک. اما حقیقت این است که مدت ها از آخرین باری که کسی را دوست داشته ام گذشته است. پس چطور ممکن است دیگر کسی را ببینم که عاشقش باشم؟ آن قدر عاشقش باشم که با او ازدواج کنم؟
زمانه سختی است برای انسان بودن. تنها یک انسان حقیقی و واقعی بودن. نه مجموعه ای از ویژگی های اخلاقی بی شماری که از دیگران به عاریت گرفته ایم.
قبل از شام، به کاراژ برگشتم. عجیب بود که وقتی تنر به همین سادگی گفت که اندی نمی تواند با من بماند ، اورا از ذهنم پاک کردم. چقدر زود این را پذیرفته بودم. چقدر کم برایش ناراحت شدم. در آن پرواز به میسوری، من از عاشق اندی بودن به عاشق اندی نبودن تغییر موضع دادم. انگار که از یک در رد شده باشم. رابطه مان به سرعت رنگ تیرگی به خود گرفت. تبدیل به گذشته شد. چقدر غریب بود که من زندگی زناشویی ام را به خاطر دختری که هیچ نقطه اشتراکی بامن جز خنده های بلند ونوشیدن مشروب بعد از معاشقه نداشت خراب کرده بودم.
حالا که مُرده ام، خوشحال ترم. عملاً گم شدهام. اما خیلی زود همه مرا مرده فرض خواهند کرد. مختصر و مفید خواهیم گفت مرده. چند ساعت بیش تر نگذشته، اما احساس خیلی بهتری دارم: مفاصل شل، ماهیچه های لرزان. امروز صبح یک لحظه متوجه تغییر قیافه ام شدم. قیافه ام عجیب شده بود. از داخل آینه ماشین، به پشت سرم نگاه کردم. کارتاژ ترسناک را پشت سر گذاشته بودم. شوهر کوته فکرم بیکار، در بار چندش آورش وقت میگذراند. متوجه می شوم که با چنین فکری لبخند به لبم آمده است. آها… این حس تازه است.
مردها واقعاً فکر می کنند چنین دختری وجود دارد. شاید به این دلیل گول خورده اند که بسیاری از زن ها می خواهند تظاهر کنند که چنین دختری هستند. برای مدتی طولانی، دختر باحال بودن آزارم می داد. پیش از این، مردهای زیادی را دیده ام – دوستان، همکاران، غریبهها – که گیر زنان متظاهری این چنینی افتاده اند و دلم می خواسته این مردان را بنشانم و به آن ها آرام بگویم: شما با یه زن واقعی قرار نذاشته اید، شما با یه زنی قرار گذاشته اید که کلی فیلم دیده که مردای ناشی از نظر روابط اجتماعی فیلم نامه اونا رو نوشتن و هنوز فکر می کنن چنین زنانی وجود دارن و ممکنه یه روز اونا رو ببوسن. دلم میخواست یقه یا کیف این بیچاره ها را درحالی که به طرف این زنان میروند بگیرم و بکشم و به آنها بگویم: «این عوضیا مردایی رو که کثیفن اون قدرهام دوست ندارن. هیشکی اون قدرها مردای این جوری رو دوست نداره.» دخترهای باحال حتی بیش تر ترحم برانگیزند: آنها حتا تظاهر نمیکنند که زنی هستند که خودشان دوست دارند باشند، آن ها تظاهر می کنند زنی هستند که مردها دوست دارند. اگر هم دختر باحالی نیستید، فقط خواهش می کنم فکرش را هم نکنید که مردان تان از دختران باحال خوش شان نمی آید. ممکن است فرق کمی داشته باشد. ممکن است آن مرد گیاه خوار باشد. پس زن باحال از نظر او، عاشق گلوتن گندم است و سگها را خیلی دوست دارد. یا ممکن است که آن مرد یک هنرمند معتاد به موادمخدر باشد که دختر باحال مورد علاقه اش خالکوبی دارد، عینک به چشم میزند و عاشق کامیک بپوک هاست. کلی دختر بیرون وجود دارد، اما باور کنید که آنها فقط دنبال دختران باحال هستند. همان هایی که چیزهایی را دوست دارند که آنها هم دوست دارند و از چیزی هم شکایت نمیکنند ــ چطور میشود فهمید که شما آن دختر باحال نیستید؟ وقتی به شما میگوید: «من دلم یه زن قوی میخواد»، بدانید که او با شخص دیگری رابطه دارد. میدانید چرا؟ چون «من از زنای قوی خوشم میآد» اسم رمزی است برای «من از زنای قوی متنفرم.»
ایمی مرا به این باور رسانده بود که من یک استثنا هستم که موفق شدهام در رقابت رسیدن به سطحی که او دارد شرکت کنم. این هر دومان را می ساخت و در عین حال خراب میکرد، چرا که یارای پاسخگویی را به چنین عظمتی نداشتم. من انسان آسایش و میان مایگی بودم و این باعث میشد از خودم متنفر باشم. در نهایت، او را بهخاطر این ضعف خود مجازات کردم. او را تبدیل به موجودی شکننده و آزاردهنده کرده بودم. در ابتدا خود را طوری دیگر نشان داده بودم و بعد کاملا ذات حقیقی خود را به نمایش گذاشتم. از آن بدتر، خودم را قانع کرده بودم که دلیل زندگی مرارت بار ما اوست. سالها از زنگی ام را صرف این کرده بودم که او را تبدیل به چیزی که بود کنم: توده عظیم تنفر.
ایمی سمی بود اما زندگی بدون او را هم نمی توانستم تحمل کنم، من بدون ایمی چه کسی خواهم بود؟! هیچ گزینه دیگری وجود ندارد که بتواند راضیم کند. اما او را باید به زانو درآورد. ایمی در زندان،این پایان خوبی برای اوست. باید او را جایی در جعبه ای پنهان کنم تا نتواند به من آسیب برساند و گاهی به او سر بزنم، یا لااقل فکر کنم آنجاست. جایی هست که قلبم برایش می تپد…
هر وقت یادِ همسرم میافتم، قبل از هر چیز به سرش فکر میکنم. همه چیز از شکلِ سر شروع میشود. اولینبار از پشتِ سر بود که دیدمش و چیز جالبی که دربارهی آن نظرم را جلب کرد، زاویه اش بود؛ مثل مغزِ سفت و سخت و درخشانِ یک دانه ذرت یا سنگواره ای بود در بستر رودخانه. سرش همان شکلی بود که در دوره ویکتوریا به آن “سرِ خوشحالت” می گفتند. به راحتی می توانستی شکلِ جمجمه اش را تصور کنی. بههرحال من که او را از سرش شناختم.
نظر شما در مورد رمان دختر گمشده چیست؟
این مطلب توسط فریبا مرتضی پور نوشته شده است.