دوشنبه, 24 آوریل 2017

کتاب فرهنگ فشرده لغات چینی به انگلیسی برای عشاق

داستان کتاب فرهنگ فشرده لغات چینی به انگلیسی برای عشاق از زبان یک دختر چینی جوان روایت می شود که برای یادگیری بهتر زبان انگلیسی به لندن می رود.

این دختر چینی یک سال در آن جا اقامت می کند تا اینکه عاشق یک مرد انگلیسی می شود و…

فصل های اول کتاب باهمان لحن ناآشنای دختر به زبان انگلیسی نوشته شده است و هر چی داستان جلوتر می رود زبان آن روان تر می شود.

درباره کتاب

اگه شما با همچین عنوان طولانی و عجیبی روبرو میشدید درباره ی کتاب چه فکری میکردید؟ سریع رفتم سراغ فهرست و پشت جلد که یه دلیل برای دلبستگیم پیدا کنم و عقلمو قانع کنم این کتاب رو باید بخرم. فهرست یه سال کامل و ماهها رو نشون میداد. (مرسی از کمک فهرست) ولی عنوان هر فصل که شامل سه چهار صفحه میشد، یه لغت انگلیسی بود و توضیح فرهنگنامه ایش و بعد هم داستانی که باعث شده بود این لغت وارد فرهنگ لغت شخصی دختر چینی بشه. یعنی حتی سرسری ورق زدن کتاب تونست از اول تا آخر ماجرای کتاب رو به من نشون بده ولی با این حال کتاب چسبیده بود به دستم و فریاد میزد من رو بخون.

با اینکه کتاب فرهنگ فشرده لغات چینی به انگلیسی برای عشاق مدت زیادی تو صف انتظار واسه خونده شدن بود اما هربار که میرفتم سراغ کتابای نو و خونده نشده، گوشه ی دلم بدجوری درگیر این کتاب بود و دوست داشت زودتر بخوندش. اردیبهشت که شد وقت خوندنش فرا رسید. همین جاست که من میگم هر کتابی یه زمانی داره و موقعش که برسه کتاب خودش میاد سراغت. اردیبهشت و ماه عاشقی و فرهنگ عشاق. انگار بوی بهارنارنج میده این کتاب.

همین اول بهتون بگم این کتاب یه کتاب زنونه است. نه به این معنا که مردها نباید اون رو بخونن. کتاب سرشار از احساس و عاشقی و دلدادگی هستش. خط به خطش با قلب نویسنده نوشته شده. پر از احساس، پر از لطافت و سادگی و مهربونی و وفا.

پس اگه کتابای عاشقانه دوس دارید حتما امتحانش کنید. این کتاب رو به طرفدارای جوجو مویز (نویسنده کتاب من پیش از تو، پس از تو، یک بعلاوه یک و…) نویسنده ی پرطرفدار عاشقانه ها پیشنهاد میکنم.

یه چیزی تو این کتاب برای من خیلی جالب بود. این کتاب در واقع روایتگر داستان سرگشتگی یک دختر چینی بود. دختری که وطنش رو به قصد تحصیل گم کرده، زبانش و توانایی ارتباط با اطراف رو از دست داده و تقریبا هیچ دست آویزی تو این دنیای جدید براش وجود نداره اما وقتی دل به عشق یک مرد انگلیسی می بنده، میتونه تمام کاستی ها رو جبران کنه و شرایط سخت رو تحمل کنه و برای برگشتن به زندگی عادی تلاش کنه. این قدرت عشق رو نشون میده که همونجور که مولانا گفته «دوای نخوت و ناموس ما »ست. و اگر عشق باشه هر سختی ای قابل تحمله.

همینجور که داستان پیش میرفت کم کم زبان دخترک چینی ما هم قوی تر میشد. اوایل با انگلیسی دست و پا شکسته ای حرف میزد. مثلا:

من نتونست انگلیسی صحبت کرد.

بعد کم کم جمله بندی ها درست میشد و داستان میفتاد رو غلتک. فقط من میگم آدم اگه هزارتا زبان هم بلد باشه به زبان مادریش فک میکنه و خواب می بینه. من نمیدونم آیا تو این کتاب هم قسمت هایی که مربوط به مکالمات درونی دخترک بود به زبان چینی بود؟ اگر هم اینطور نبود باید حداقل جمله بندی این مکالمات درست می بود، چون کسی تو ذهنش نمیگه آیا من توانست انگلیسی صحبت کرد؟

به هرحال کتاب دوست داشتنی ای بود برای یک عصر بهاری. امتحانش کنید.

[ لینک مرتبط: رمان ملت عشق اثر الیف شافاک ]

قسمت هایی از کتاب فرهنگ فشرده لغات چینی به انگلیسی برای عشاق

همین طور که از چین دور شد، من از خود پرسید آخه چرا من به غرب رفت؟ چرا چون پدر مادرم خواست من باید انگلیسی خواند؟ من چرا باید مدرک از غرب گرفت؟ من ندانست به چه چیزی نیاز داشت. حتی گاهی برایم مهم نبود که من ندانست به چه چیزی نیاز داشت. برای من مهم نبود اگر من انگلیسی بلد بود یا نه. مادرم تنها به زبان روستایی صحبت کرد حتی نه به زبان رسمی ماندارین، ولی با پدرم کفش سازی در شهر کوچکمان پول دار شد. زندگی که خوب بود. چرا آن ها خواست زندگی من عوض کرد؟ من چه جور در کشور غریبه غربی زندگی کرد؟

می خواهم تو را در مرکز شبکیه ام ببینم و هرچیز دیگری تار باشد.

«عشق ورزیدن»، این فعل انگلیسی هم مثل همه ی فعل های دیگر زمان دارد. «عشق ورزید » یا «عشق خواهد ورزید » یا «عاشق بود». همه ی این فعل ها فقط نشان می دهند که عشق محدود به زمان است. قطعیتی وجود ندارد. عشق تنها در یک مقطع زمانی خاص وجود دارد. در چینی، عشق می شود «آی»، هیچ زمانی ندارد، نه گذشته ای و نه آینده ای. عشق در چینی یعنی نوعی هستی، نوعی حالت یا موقعیت. عشق یعنی هستی ای که گذشته یا آینده را در بر میگیرد. اگر عشق ما در زمان فعل چینی پا می گرفت، برای همیشه دوام می آورد. آن موقع عشقمان بی انتها می شد.

کلمات انگلیسی تنها از بیست و شش حرف ساخته شده؟ زبان انگلیسی یک کم تنبل بود، نه؟ ما در چینی پنجاه هزار حرف داشت.

خانم مارگرت با زبان انگلیسی ملکه با من صحبت کرد: ” خانم تسو-آنگ، باید یاد بگیری که چه وقت از کلمه من در نقش فاعل و چه وقت در نقش مفعول استفاده کنی!” پس یعنی من دو تا من داشت؟ به گفته خانم مارگارت، من یک من ِ فاعل و یک من ِ مفعول داشت؟ اما من فقط یک من بود.

تو باعث شد من احساس شکنندگی کرد. عشق باعث شد من احساس شکنندگی کنم. چون من زیبا نبود. راستش هرگز کسی به من نگفت که من زیبا بود. مادرم همیشه به من گفت که من زشت بود. ” تو یک دختر زشت رعیتی. باید این رو بدونی.” مادرم بیست و سه سال این به من گفت. شاید برای همین بود که من هیچ وقت مثل بقیه دخترهای چینی دوست پسر نداشت. هر وقت من نمی توانست با دیگران ارتباط برقرار کرد، کلمات مادرم در گوش من صدا داد. من دختر زشت رعیت هستم. من دختر زشت رعیت هستم.

عشق به معنای خانه است. شاید هم خانه است که معنی عشق می دهد؟

خانه آدم همه چیز آدم است. فقط آن رابطه عاطفی یا صمیمانه اش نیست، هر چند که آن هم موثر است. فقط غذای خوشمزه اش نیست، هر چند که آن هم موثر است. خانه فقط یک تخت گرم و نرم برای خواب نیست، هر چند که آن هم موثر است. خانه فقط یک دوش آب گرم توی زمستان سرد نیست، هر چند که آن هم توی معنی خانه نقش دارد.