کتاب خودشناسی اثر دیگری از آلن دوباتن نویسنده شناختهشده سوئیسی است که اتفاقاً در ایران هم خوانندگان بسیاری دارد. کتاب حاضر نیز یکی دیگر از کتابهای مجموعه مدرسه زندگی است که در این مجموعه بر روی خودشناسی، همدلی و ارتباط متمرکز شده است. آلن دوباتن میگوید حل شناخت خویشتن به همراه همدل و ارتباط درست میتواند معظلات زندگی ما را حل کند.
به عقیده بسیاری از فیلسوفان و روانشناسان، گام نخست در مسیر موفقیت خودشناسی است. در وصف خودشناسی بسیار گفتهاند و آنقدر آن را ارج مینهند که میگویند کسی که خودش را بشناسد به خداشناسی هم میرسد. ضمن اینکه وقتی درک و تصور درستی از خودمان و شخصیتمان داشته باشیم، میتوانیم تصمیمهای مطئمن در زمینههای مختلف عاطفی و کاری بگیریم.
در قسمتی از متن روی جلد کتاب آمده است:
کتابی که در دست دارید ما را به سفری در ژرفترین و گریزپاترین گوشههای وجودمان میبرد و ما را مسلح به مجموعهای از ابزارها میکند تا بتوانیم شخصیتمان را به درستی بشناسیم. در پایان این سفر، دریافت به کلی تازه و روشنتری از خویشتن خویش مییابیم؛ خواهیم دانست که هنگام تصمیمگیری باید مراقب کدام یک از جنبههای دورنیمان باشیم؛ خواهیم فهمید که اولویتها و تواناییهای بالقوه ما احتمالاً در کدام جنبههای وجودمان نهفته است.
از جمله کتابهای دیگر مدرسه زندگی – The School of Life که در وبسایت معرفی کتاب کافهبوک معرفی شدهاند میتوان به کتابهای زیر اشاره کرد:
- کتاب در باب اعتماد به نفس
- کتاب شغل مورد علاقه
- کتاب چگونه از تنهایی لذت ببریم
- کتاب چگونه رنج بکشیم
- کتاب درسهای فروید برای زندگی
- کتاب چگونه سلامت عاطفی داشته باشیم
- کتاب درباره خوب بودن
در ادامه با معرفی و بررسی کتاب خودشناسی همراه کافهبوک باشید.
کتاب خودشناسی
آلن دوباتن در این کتاب درباره سرفصلهای کلی در امر خودشناسی صحبت میکند. ساختار کتاب به این صورت است که در ابتدا سرفصل مطرح شده، بررسی میشود و توضیحاتی ارائه میدهد، سپس تمرینهایی در این زمینه به خواننده داده میشود. کتاب به شدت جمع و جور و ساده شده و تلاش میکند به خواننده در مدت زمان کوتاهی یک تصویر درست از خودشناسی به دست بدهد.
فهرست مطالب کتاب عبارت است از:
بخش اول: از خود بیخبری
بخش دوم: تعمق فلسفی
بخش سوم: هویت عاطفی
بخش چهارم: روراستی و طفرهروی
بخش پنجم: قضاوت در باب خویشتن
بخش ششم: شکگرایی عاطفی
خواندن کتاب حاضر کاری ندارد و اگر وقت کافی داشته باشید میتوانید طی یک روز آن را بخوانید. اما در اینجا صرفاً خواندن مطرح نیست، شما برای رسیدن به خودشناسی لازم است که وقت بگذارید و تمرین انجام دهید. این کار شاید ماهها طول بکشد اما ارزشش را خواهد داشت. کتاب به شکل ساده و ابتدایی نکات و تمریناتی به شما میدهد که خود را بهتر بشناسید و در این خودشناسی روی نقاط ضعف تمرکز میکند تا آنها را برطرف کنید و شخصیت قویتر و یکپارچهتری داشته باشید.
در این زمینه آلن دوباتن در کتابش مینویسد:
باید اشاره کنیم کتاب خودشناسی هم مانند سایر کتابهای آلن دوباتن، نسبت به مسائل، دیدگاه مهربانانه و نرمی دارد و تلاشکند با لطافت قدرت پذیرش افراد را از طریق افزایش آگاهی نسبت به خودشون زیاد کند. این لحن ممکن است مورد پسند هر خواننده نباشد چرا که در مباحث کتاب مفاهیم فلسفی و روانشناسی به شکل ساده آورده شده و این موضوع مقداری از جدی بودن مطلب کاسته است.
همچنین در نظر داشته باشید کتاب خودشناسی کتاب پایهای است و نباید توقع یک کتاب روانشناسی کامل داشت. شما بعد از خواندن این کتاب به یک درک کلی از خودشناسی خواهید رسید اما این ابتدای کار است و برای کسی که بخواهد به طور عمیق درباره خودشناسی مطالعه کتاب راه بسیار طولانی خواهد بود.
قطعا در این کتاب به راه حل مشخصی در رابطه با حل مشکلات شخصیتی و زندگی خود نیز دست پیدا نخواهید کرد. اما با پاسخ دادن به یک سری از سوالات و فهمیدن برخی از دلایل مشکلاتی که روزانه درگیر آن هستید میتوانید به شناخت خودتان تا حدودی دست پیدا کنید. مهمترین نکته مثبت این کتاب مختصر و مفید بودن آن است که نه حوصله شما رو با اصطلاحات سنگین به سر میبرد و نه از راهکارها و کلمات تخصصی غیر قابل فهم استفاده شده است.
[ » معرفی کتاب: کتاب پروست چگونه میتواند زندگی شما را دگرگون کند – اثر آلن دوباتن ]
جملاتی از متن کتاب
طی جلسهٔ تعمق فلسفی، باید به همه اضطرابهایمان فرصت بدهیم که خودشان را درک کنند؛ زیرا سه چهارم پریشانیهای ما ناشی از این نیست که چیزهایی نگرانکننده وجود دارند، بلکه ناشی از آن است که به نگرانیهایمان فرصت لازم و کافی نمیدهیم که درک شوند و بدین ترتیب خنثی گردند.
این که نمیکوشیم عقبنشینیهای ذهنمان را دقیقتر واکاوی کنیم، برای این است که همواره به شدت در حال محافظت از خودتصویریمان هستیم تا بتوانیم کماکان تصور خوبی از خودمان داشته باشیم.
اما گریز از وظیفهٔ دروننگری به این سادگی هم نیست. تقریباً هرگاه در کار دروننگری تعلل کنیم، هزینهٔ بالایی خواهیم پرداخت. احساسات و امیالی که واکاوی نشدهاند، به سادگی ما را به حال خود نخواهند گذاشت؛ آنان در وجودمان لانه میکنند و انرژی خود را به شکلی تصادفی به دیگر مسائل مجاور خویش میگسترانند. جاهطلبیای که خودش را نشناسد، به شکل اضطراب بروز میکند. حسادت به لباس کینه در میآید؛ عصبانیت به خشم تبدیل میشود؛ اندوه به تدریج به افسردگی میانجامد. اموری که انکارشان کردهایم، سیستم را تحت فشار و تنش قرار میدهند.
بایستی با اضطرابهایمان شاخ به شاخ شویم؛ باید خودمان را مجبور کنیم که تصور کنیم اگر پیشگوییهای بدشگون و فاجعهآمیزِ این اضطرابها واقعاً رخ دهند، چه اتفاقی خواهد افتاد: اگر هر آنچه در ما احساس نگرانی مبهم ایجاد میکند واقعاً پیش بیاید، چه بر سرمان خواهد آمد؟ کدام خطرها واقعی هستند؟ چطور ممکن است که وقتی همه چیز در هم پاشیده است، کماکان حال ما خوب باشد؟ بازی کردن با وخیمترین وقایع، یکی از بهترین راهها است که یک نگرانی آزارنده را بالاخره خنثی کنیم. بایستی با بدترین نگرانیهایمان تک به تک روبهرو شویم تا دریابیم که اکثرشان چندان ناظر به هیچ خطر جدیای نیستند.
شاید وسوسه شویم که به خودمان بگوییم نباید به هیچ وجه خودمان را قضاوت کنیم. فقط باید خودمان را تأیید کنیم و همانطور که هستیم خودمان را دوست داشته باشیم. اما یک ندای درونیِ خوب نسبتاً شبیه (و البته به اهمیتِ) یک قاضی حقیقتاً عادل است؛ کسی که باید بین خوب و بد فرق بگذارد، اما همچنین باگذشت و منصف است و از جزئیات ماجرا به طور دقیق باخبر است و قصدش این است که به ما کمک کند مشکلاتمان را به بهترین شکل حل و فصل کنیم. نکته این نیست که دیگر هیچ گاه خودمان را قضاوت نکنیم، بلکه نکته این است که بیاموزیم برای خودمان قاضی بهتری باشیم. یکی از راههای بهبود خودقضاوتگری این است که ــ به شکلی آگاهانه و هشیارانه ــ با خودمان به شکلی تازه و متفاوت حرف بزنیم، و این یعنی خودمان را در معرض صداهای بهتری قرار دهیم. لازم است به قدر لازم و درباره مشکلاتی به قدر کافی بغرنج، صداهایی سازنده و مهربانانه را بشنویم تا جایی که به واکنشهای عادی و طبیعی ما تبدیل شوند و سرانجام جزئی از افکار خودمان شوند.
دوستان خوب، بی آنکه در حرفهایشان تملقی در کار باشد، تمام دغدغهشان این است که مشکلات حل و فصل شوند. آنان هیچ اشکالی در این نمیبینند که به شکلی نامتعارف از نقاط قوت ما تعریف کنند و بر آنها تأکید کنند. بسیار آزارنده است که وقتی دچار مشکلات میشویم چه ساده نقاط قوتمان را فراموش میکنیم و آنها را نمیبینیم. اما دوست خوب در چنین دامی نمیافتد؛ آنان میتوانند دشواریها را تصدیق کنند، ولی در عین حال خاطرهٔ فضایل و شایستگیهای ما را نیز در ذهن داشته باشند. دوست خوب دلسوز ما است. وقتی شکست میخوریم، که تردیدی نیست برای همگان چنین چیزی پیش میآید، آنان ما را درک میکنند و با والاطبعی در مصیبتها همراهیمان میکنند. بلاهتهای ما باعث نمیشود از حلقهٔ دوستی و محبت آنان طرد شویم. دوست خوب با درایت تمام به ما تذکر میدهد که اشتباه کردن، شکست خوردن و خراب کردن برای همهٔ ما انسانها پیش میآید. همهٔ ما دوران کودکی را با اعوجاجهای گوناگونی در وجودمان به پایان میبریم که قرار بوده کمکمان کنند با والدینی کنار بیاییم که هیچ گاه کامل و بینقص نیستند.
ناگهان متوجه میشوید که صرف تهیهٔ فهرستی از این نمونههای اضطرابآور، نوعی احساس سبکیِ عجیب ایجاد میکند.
هم اکنون بابت چه چیزی اضطراب دارم؟ زندگی بسیار بیشتر از آن حدی نگرانکننده است که حاضر به پذیرش آن هستیم. ما مدام باید در جهانی نامطمئن مسیریابی و حرکت کنیم. ما اسیرانِ همیشگیِ هوسهای شانس و تقدیریم. در هر دقیقه از زندگی روزمره، رادارِ بیقرار ذهنمان در حال اسکنِ افق گسترده و نسبتاً مهآلود جهان است و مدام سرچشمههای جدیدی از عدم قطعیت و ریسک را کشف میکند.
مشخصات کتاب
- عنوان: کتاب خودشناسی
- نویسنده: آلن دوباتن
- ترجمه: محمدهادی حاجیبیگلو
- انتشارات: کتابسرای نیک
- تعداد صفحات: ۸۷
- قیمت چاپ چهاردهم – سال ۱۴۰۲: ۹۹۵۰۰ تومان
نظر شما در مورد کتاب خودشناسی چیست؟ لطفا اگر این کتاب را خواندهاید، حتما نظرات ارزشمند خود را با کافهبوک در میان بگذارید. با نظر دادن در مورد کتابها در انتخاب کتاب به همدیگر کمک میکنیم.
[ همراه ما باشید در: کانال تلگرام کافه بوک ]
» معرفی چند کتاب دیگر: