کتاب بهترین شکل ممکن جدیدترین اثر مصطفی مستور می باشد که مجموعه ای است شامل ۶ داستان که هر کدام از داستان ها در یکی از شهرهای شیراز، تهران، مشهد، اهواز، اصفهان و بندر انزلی اتفاق می افتد.
از همین نویسنده: کتاب چند روایت معتبر
درباره کتاب بهترین شکل ممکن
از جمله ویژگی های بارز این کتاب می توان به جنبه سینمایی داستان ها اشاره کرد که خود این کتاب را از دیگر آثار این نویسنده متمایز می نماید.
کتاب بهترین شکل ممکن تلفیقی از ادبیات و سینماست و سبک جدیدی از نوشتارهای لذت بخش مستور را به نمایش می گذارد که شاید موفق ترین اثر مصطفی مستور حتی در کنار دیگر آثار پرفروش وی مانند روی ماه خداوند را ببوس رقم بخورد.
کتاب بهترین شکل ممکن روایت هایی صمیمانه و خودمانی از زندگی است. روایت هایی با تجربه های تلخ و شیرین. به نظرم این کتاب تداعی کننده دوران عاشقی است. دورانی که هر فرد آن را تجربه کرده است.
قسمت هایی از کتاب
حس کرد کسی که نمی دانست کیست یا چیست ناگهان از او می خواهد بازی را رها کند؛ آن هم دقیقا زمانی که او دارد به بهترین شکل ممکن بازی می‌کند. برای اولین بار احساس کرد دارد چیزی را از دست می دهد که همیشه فکر می کرد تنها متعلق به خودش بوده است. حس کرد در بازی نابرابری فریب خورده است. مثل کودکی بود که ناگهان اسباب بازی اش را از او گرفته باشند. دلش خواست بزند زیر گریه. دلش خواست جیغ بکشد، اعتراض کند، التماس کند، فحش بدهد. دلش خواست برود وسط خیابان و رو به جایی که نمی‌دانست کجاست، فریاد بزند: «از جون من چی می‌خواهید؟»
توی یک کتاب نوشته بود آدم ها وقتی برهنه می شوند کم وبیش به هم شباهت پیدا می کنند و من فکر می کنم عاشق ها هم مانند آدم های لُخت به شدت به هم شباهت دارند.
شب ها قبل خواب سعی کنید سه دقیقه خودتون رو جای چیز دیگه‌ای بذارید. می گفت سه دقیقه خیلی زیاده اما با تمرکز و تمرین زیاد می شه این کار رو کرد. مثلا جای یه برگ درخت توی یه جنگل تاریک. یا جای یه سنگ وسط بیابون. یا جای یه پیرمرد آب زیپو که نیم ساعت طول می کشه تا کفش های لعنتیش رو بپوشه. جای یه حشره. یه سیفون توالت. یه توپ فوتبال. یه تابوت. یه جفت کفش. جای یه قدیس، یه روسپی، یه گربه. می‌گفت اگه مدتی این کار رو انجام بدید حس می‌کنید انگار دنیا داره توی روح تون نفس می کشه.
توی آزمایشگاه مدارهای الکترونیکی دانشگاه تهران چشمم افتاد به فرشته. سه ترم بود باهم همکلاس بودیم اما انگار هرگز او را ندیده بودم مثل ساعتی بود که روی مچ بسته باشی یا عینکی که روی چشم هایت باشد اما آنهارا نبینی و دنبالشان بگردی.
از سال‌ها پیش، دست کم از هفده سالگی که به شکل جدی به عشق فکر کرده‌ام، همیشه وقتی در خیابان یا فرودگاه یا رستوران یا مترو یا فروشگاه یا هر جای دیگری به دختری برمی خورم که به قول اردشیر برگی، همکلاسی سابقم در دبیرستان رازی، «جان می‌دهد برای این که عاشقش شوی»، این وسوسه را داشته ام که بروم سراغ او و با ادب و احترام تمام بگویم: «خانم شما فوق‌العاده زیبا هستید و من در یک نگاه عاشق تون شده‌م و قسم می خورم اگه با من ازدواج کنید می تونم به بهترین شکل ممکن خوشبخت تون کنم.»
دقیقه ای به وضعیتی که در آن گرفتار شده بود، فکر کرد. به نظرش رسید میلیون ها قاتل حرفه ای بر تک تک سلول های خونی اش سوار شده اند و در سرتاسر قلمرو بدنش تاخت و تاز می کنند. فکر کرد وسط تماشای فیلم مهیجی در سینما با احترام به او می گویند از سینما بزند بیرون.
وقتی بچه بودم یکشنبه ها با مادربزرگم می رفتم کلیسا. یه بار کشیش توی یکی از موعظه هاش چیزی گفت که هنوز یادمه. گفت اسم خداوند خاصیتی داره که هیچ اسم دیگه ای نداره. گفت اگه یکی از اسم های خداوند رو مدام تکرار کنی، حتی اگه معناش رو ندونی، یا از اون بدتر، حتا به چیزی که میگی باور نداشته باشی، گفتنش کم کم روی تو تاثیر می ذاره. گمونم منظورش یه جور تاثیر معنوی بود. خوب، من بعدها فهمیدم چیزهای دیگه ای هم هست که دقیقا همین جوری اند. منظورم کلماتیه که حتا اگه یه ذره هم بهشون اعتقاد نداشته باشی، وقتی مدام تکرارشون کنی تاثیر وحشتناکی رو آدم می ذارن.
آدم ها در زندگی باید خیلی خوش شانس باشند که درست زمانی عاشق کسی شوند که طرف در حال خروج از عشق فعلی اش باشد… آدم ها دلیل روشنی برای عاشق شدن ندارند گرچه برای خروج از آن اغلب دلایل موجهی وجود دارد؛ گیرم یکی از این دلایل عشقی تازه باشد.
ایران که درس می خوندم، معلم فیزیکی داشتیم که گاهی حرف های عجیبی می زد. مخصوصا وقتی لبی تر کرده بود. یه بار گفت شب ها قبل از خواب سعی کنید سه دقیقه خودتون رو جای چیز دیگه ای بذارید. می گفت سه دقیقه خیلی زیاده اما با تمرکز و تمرین زیاد می شه این کار رو کرد. مثلا جای یه برگ درخت توی یه جنگل تاریک. یا جای یه سنگ وسط بیابون. یا جای یه پیرمرد آب زیپو که نیم ساعت طول میکشه کفش های لعنتی اش رو بپوشه. جای یه حشره. یه توپ فوتبال.یه تابوت. یه جفت کفش. جای یه قدیس. یه گربه. می گفت اگه مدتی این کار رو انجام بدید حس می کنید انگار دنیا داره توی روح تون نفس می کشه.
اطلاعات کتاب
- کتاب بهترین شکل ممکن
- نویسنده: مصطفی مستور
- انتشارات: چشمه
- تعداد صفحات: ۱۱۶
- قیمت: ۹۵۰۰ تومان
نظر شما در مورد این کتاب چیست؟
